donuz — is. 1. Vəhşi və əhli növləri olan irigövdəli, qısaayaqlı, qoşadırnaqlı, məməli ətlik heyvan. Donuz əti. – Donuzdan bir tük çəkmək də qənimətdir. (Məsəl). 2. məc. Çox pinti, çirkin, səliqəsiz adam haqqında. // məc. Qanmaz, anlamaz, kobud adam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
donuz — domuz … Beypazari ağzindan sözcükler
pota — (Ağdam, Başkeçid, Bolnisi, Borçalı, Qazax, Şəmkir, Tovuz) 1. biryaşar camış balası (Başkeçid, Bolnisi, Borçalı, Qazax, Şəmkir, Tovuz). – Arvad, Qurvan potoyu neylədi? (Qazax); – Pota ot ye:ir (Borçalı) 2. donuz balası (Ağdaş, Zərdab) – Bir… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
donuzçu — is. Donuz saxlayan, donuz otaran, donuzlara baxan (adam) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pota — 1. is. Adətən donuz, ayı balasına deyilir. Donuz potası. – Mağara o qədər kiçik idi ki, içindəki iki ayı balası (potası) apaçıq görünürdü. A. Ş.. 2. Bax potaboy(lu). Pota oğlan. Pota kişi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
донгус — свинья , также дурак, осел, скотина , костр. (Даль), вероятно, из тюрк.: ср. тат. duŋgyz свинья , азерб. donuz, тур. domuz, алт., тел. toŋys, тар. toŋus, чагат., кыпч. toŋuz (Радлов 3, 1171 и сл.; 1712, 1726, 1785) … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
xırça — I (Bolnisi, Çənbərək, Gədəbəy, Qazax, Şəki, Şəmkir, Tovuz) bax xıra II. – Alosman xırça qaldı, yekələmmədi dayna (Çənbərək); Xırça adamın konlunnan gündə üç dəfə allahlıx keçər (Şəmkir) II (Xanlar) donuz balası. – Donuzun balasına xırça deyərəx’… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xocu — (Qax) donuz balası … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəlbəz — vaxtı: (Ucar) ciftləşmə vaxtı. – Kəlbəz vaxdı donuz adama hücum eliyir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qaqa — I (Oğuz, Zaqatala) qoza. – Ağacdan düşən qaqanı donuz yidi (Zaqatala); – Palıdın iri iri qaqaları olur (Oğuz) II (Zəngibasar) bax qaqqa I … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qoci — (Zaqatala) kiçik donuz balası. – Donuzun qocisi burdadı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
